In 1968 werden de Olympische Zomerspelen voor het eerst in hun geschiedenis gehouden in Mexico, meer bepaald in de hoofdstad van de staat, Mexico-Stad. Voordien accepteerden alleen de VS de Olympische Spelen op het Amerikaanse continent. Deze wedstrijden gingen niet alleen de geschiedenis in vanwege de sport, maar ook vanwege de sociaal-politieke gebeurtenissen rond de spelen.
Atleten uit 112 landen namen deel aan de Olympische Spelen in Mexico City. Door de onafhankelijkheidsverklaring van veel Afrikaanse staten is het aantal deelnemers aanzienlijk toegenomen.
De Verenigde Staten behaalden de eerste plaats in het niet-officiële medailleklassement. Het team van Amerikaanse atleten is van oudsher sterk. Zowel dames als heren wonnen verschillende medailles in hardlopen en springen voor hun team. Ook zwemmers uit dit land presteerden waardig.
De Sovjet-Unie werd de tweede, met slechts enkele medailles. Sovjetatleten waren leiders in gymnastiek, boksen en gewichtheffen. Ook mannelijke en vrouwelijke Sovjet-volleybalteams ontvingen goud.
De derde plaats, tot verbazing van sportdeskundigen, werd ingenomen door Japan. De economische ontwikkeling van deze staat na de Tweede Wereldoorlog had een positief effect op de popularisering van sport. De Japanners toonden hun succes in de marathon, maar ook in volleybal - zowel de dames- als herenteams werden zilveren medaillewinnaars.
De Olympische Spelen in Mexico-Stad staan bekend om hun vele protesten. Mexicaanse jeugdbewegingen begonnen straatdemonstraties en eisten de omverwerping van de regering. Ze kozen hiervoor de periode van de Olympiade om de aandacht van de internationale gemeenschap maximaal te vestigen op de politiek van de Mexicaanse autoriteiten.
Sommige atleten namen deel aan individuele politieke evenementen. Zo protesteerden twee Amerikaanse zwarte atleten direct bij de prijzen tegen de negerbevolking van de Verenigde Staten. Dit werd een overtreding van de volgorde van de wedstrijden, die voor hen thuis al tot diskwalificatie leidde.
Tegelijkertijd sprak de Tsjechoslowaakse turnster Vera Chaslavska zich ook uit tegen de Sovjet-Unie, in het bijzonder de invasie van Tsjechoslowakije. Dit bleek het einde van haar sportcarrière.
