De Olympische Spelen verhogen niet alleen het aanzien van het land onder andere staten, maar leiden ook tot hoge financiële kosten. Desondanks beschouwen alle landen het als een eer om thuis de Olympische vlam te ontmoeten en niet te beknibbelen op de organisatie van dit geweldige sportevenement.
De duurste wedstrijden werden in 2008 in Peking gehouden. Vervolgens kosten ze China $ 40 miljard. Het is opmerkelijk dat een dergelijk bedrag absoluut geen schade heeft toegebracht aan de Chinese economie - het land heeft genoeg kapitaal om nieuwe metrolijnen en sportfaciliteiten te bouwen en de Olympische Spelen succesvol te maken.
Vóór dit sportevenement in China stegen de belastinginkomsten met 20-30 procent en daalde het begrotingstekort op dat moment van 3% (2002) tot 1% (2007). Het is opmerkelijk dat slechts 20% van het totale bedrag werd besteed aan de bouw van Olympische projecten. De rest werd geïnvesteerd in infrastructuur op lange termijn. Zo werd bijvoorbeeld een object geschonken aan de Peking University of Science and Technology.
Andere dure spellen zijn de wedstrijden van 1976 in Montreal. De XXI Olympische Spelen kosten de staat 20 miljard dollar. Bovendien kostte het land 30 jaar om zo'n enorme schuld af te betalen. En vóór het einde van de twintigste eeuw voerde Canada een belasting van 20% in op de verkoop van tabaksproducten.
Het is vermeldenswaard dat zo'n enorm bedrag niet werd verspild - de Olympische Spelen in Montreal zijn uitgegroeid tot een van de meest opwindende en kleurrijke shows voor miljoenen mensen van over de hele wereld. Wat waren de loutere kosten van de aankomst van brand van Athene naar Canada - dit werd gedaan met behulp van een laser die vanuit een ruimtesatelliet werd gelanceerd. En van Ottawa naar Montreal werden 500 atleten overgeplaatst, die elk een kilometer overwonnen. In de sportarena werden twee enorme schermen geïnstalleerd, omroepwedstrijden uitgezonden met slow-motion herhalingen van interessante momenten, en de hoogste hellende toren werd gebouwd in het Olympisch stadion.
Interessant genoeg was de hele koninklijke familie van Engeland aanwezig bij de openingsceremonie en nam de dochter van Elizabeth II, Anna, deel aan ruiterwedstrijden. Ook werd deze Olympische Spelen herinnerd door het feit dat de eigenaren van de wedstrijd voor het eerst in de geschiedenis van de spelen geen enkele gouden medaille wonnen. In de spaarpot van het Canadese team waren er slechts 5 zilveren medailles en 6 bronzen.
