40 jaar zijn verstreken sinds de tragedie. De Olympische Spelen in München zouden een symbool worden van een vernieuwd Duitsland en andere landen die zich "schuldig" hadden bevonden in de Tweede Wereldoorlog. Dit gebeurde niet: 11 Israëlische atleten werden door terroristen aangevallen door Palestijnse extremisten en de organisatoren van de Spelen konden het conflict niet voorkomen of stoppen. Was het een tragisch ongeluk of een opzettelijke samenzwering? Op deze vraag is nog geen antwoord.
Op 5 september 1972 betraden gewapende Palestijnse zwarte september-terroristen vrijelijk de Olympische Spelen en gijzelden 11 Israëlische atleten. Dit gebeurde om 04:10 uur München was totaal niet voorbereid op een dergelijke ontwikkeling van evenementen: ongewapende beveiliging, een decoratief hek rond het Olympisch dorp. Radicale extremisten eisten de vrijlating van 232 leden van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie, twee Duitse terroristen en 16 gevangenen in West-Europa uit Israëlische gevangenissen.
De Israëlische premier Golda Meir weigerde te onderhandelen met de terroristen. De Israëlische geheime diensten boden hun hulp aan om de gijzelaars te bevrijden, maar de Duitsers accepteerden die niet. Als gevolg hiervan kwamen alle 11 atleten om het leven. Ook gedood 5 militanten en een Duitse politieman Anton Fligerbauer. Hoe cynisch het ook mag lijken, de dood van een politieagent bleek nuttig om te kunnen waarnemen wat er gebeurde: beide volkeren leden onder de handen van extremisten, en Israël kon zonder schuldgevoel participatie en medeleven betuigen. De namen van de overleden Israëli's: David Berger, Yosef Romano, Moshe Weinberg, Eliezer Halfin, Zeev Friedman, Mark Slavin, Andrei Spitser, Kehat Shor, Amitsur Shapiro, Yaakov Springer.
Op verzoek van Israël om de Olympische Spelen op te schorten, antwoordden de Duitse autoriteiten ontkennend. Ze motiveerden een dergelijke beslissing door het feit dat 'terugtrekken' de overwinning van het wereldterrorisme zou betekenen, gehoorzaamheid eraan. De sport werd de volgende dag dus voortgezet. De Sovjet-Unie nam uiteindelijk 50 gouden medailles, de Verenigde Staten - 33. Het is interessant op te merken dat elk vijfde "goud" van het Amerikaanse team toebehoort aan de Jood Mark Spitz.
Het optreden van de Duitse politie om de veiligheid te waarborgen wordt beschouwd als een van de meest mislukte operaties in de geschiedenis van de veiligheidsdiensten. Is dit een ongeluk? De gezaghebbende Duitse publicatie Der Spiegel ("The Mirror") publiceert enkele documenten over gebeurtenissen van veertig jaar geleden. Deze documenten geven aan dat de Duitse inlichtingendiensten tweemaal waren gewaarschuwd voor de aanstaande terroristische aanslag. Ze onderschatten echter het belang van de ontvangen informatie en waren ervan overtuigd dat de Black September-groep slecht voorbereid was en zich niet zou kunnen 'omdraaien' in de stad vol met gasten, en liet het daarom aan het toeval over.
Het werd echter bekend dat de "Zwarte September" werd bijgestaan door Duitse neonazi's. Wolfgang Abramowski en Willy Paul, leden van de Nationaal-Socialistische Verzetsgroep voor Groot-Duitsland, werkten nauw samen met terroristen. Misschien waren dit echo's van de zogenaamd 'gevallen' 27 jaar geleden van het nationaal-socialisme. Trouwens, de Beierse hoofdstad München grenst geografisch aan het beruchte concentratiekamp Dachau. Toeval?
De komende 40 jaar probeert Duitsland de sporen van fouten te verbergen. Ondertussen zet de Israëlische Mossad-inlichtingendienst een operatie in genaamd de "Wrath of God". 'Israël zal er alles aan doen om ons volk de terroristen in te halen, waar ze ook zijn', zei Golda Meir in de Knesset. Er werd een lijst met prioritaire taken opgesteld met als doel niet alleen Black September, maar het hele terroristische netwerk in Europa te neutraliseren en te elimineren. Hoe lang zullen extremisten de openbare vrede 'afdwingen'?
De zomer van 2012 staat in het teken van de Olympische Spelen in Londen. Hier zijn kolossale veiligheidsmaatregelen genomen. Het Olympisch dorp is omgeven door 18 kilometer elektrische slagbomen, 13, 5 duizend soldaten verdedigen, veel hondentrainingseenheden, luchtafweergeschut en jagers zijn voorbereid. Aan de ene kant is dergelijk pragmatisme gerechtvaardigd, aan de andere kant verandert de feestdag van vrede en vriendschap in een gespannen verwachting. Moet de echte sfeer van de Olympische Spelen tot het verleden behoren? Het is belangrijk om te begrijpen dat extremisme alleen kan worden verslagen door de gezamenlijke inspanningen van de hele wereldgemeenschap.
