De Olympische Spelen als een groot internationaal evenement zijn herhaaldelijk een platform geworden voor politieke rivaliteit. Dit was vooral merkbaar tijdens de Spelen van 1936 in Berlijn, waar de nazi's probeerden hun succes en superioriteit in alle sporten te demonstreren.
De beslissing om de spelen in Berlijn te organiseren, werd genomen door het Internationaal Olympisch Comité in 1931, twee jaar voordat de nazi's aan de macht kwamen. Op dit moment duurde de periode van de Weimarrepubliek in Duitsland. Het land leed onder de economische crisis, maar voldeed aan de voorwaarden van het vredesverdrag van Versailles en was nog niet begonnen met militaire agressie.
Het actieve proces van voorbereiding op de spelen begon na de oprichting van Hitlers dictatuur. De Olympische Spelen werden een echte uitdaging voor de ideologie van het nazisme. De ideale burger van de nieuwe Duitse staat had immers een gezonde geest in een gezond lichaam moeten hebben. Sport werd gepromoot onder vrouwen en mannen, en zelfs de beelden van atleten domineerden de kunst.
Het internationale evenement was een gelegenheid om het economische succes van het land te demonstreren. Er werden verschillende nieuwe sportfaciliteiten gebouwd, waaronder een stadion met 100 duizend zitplaatsen. Volgens het plan van de organisatoren had Berlijn niet mogen toegeven aan Los Angeles, waar de vorige Spelen werden gehouden.
In totaal werden de Spelen bezocht door atleten uit 49 landen. Ten minste twee landen - de USSR en Spanje - hebben om politieke redenen besloten de Spelen te boycotten. In de Verenigde Staten was er ook een serieus debat over dit onderwerp, maar uiteindelijk besloten de politici om een delegatie van het land naar Duitsland te sturen.
Technisch werden sportevenementen op zeer hoog niveau georganiseerd. De televisie-uitzending van de Spelen vond voor het eerst plaats. En regisseur Leni Riefenstahl leidde de opnames tijdens alle competities. Van deze materialen is later de film Olympia gemaakt.
Het grootste aantal medailles, zowel goud als in totaal, waren atleten in Duitsland. Het was een overwinning, iets waar de nazi's in feite naar zochten. De Verenigde Staten in het onofficiële teamklassement behaalden de tweede plaats met een marge van meer dan 30 medailles. De Amerikaanse atleet Jesse Owens werd echter de echte ster van de Olympische Spelen. Hij won 4 gouden medailles en werd de meest succesvolle atleet op de Olympische Spelen. Hij was een zwarte man en weerlegde vervolgens de nazi-mythen over de superioriteit van sommige naties boven andere grafisch.
De Olympische Spelen van 1936 waren de laatste voor de Tweede Wereldoorlog. Het volgende sportevenement van dit niveau werd pas in 1948 gehouden.
