De langverwachte Olympische Zomerspelen 2012 in Londen begonnen en alle atleten die eraan deelnamen, begonnen hun strijd om de hoofdprijs van deze internationale competities - medailles. Elke atleet van de Olympische Spelen wil deelnemer worden aan de prijsuitreiking. Immers, een medaille is in de eerste plaats een beloning voor het harde werk dat elk van hen de afgelopen jaren heeft gedaan.
De ontwerper van het Olympische medailleontwerp was de toonaangevende Engelse ontwerper David Watkins. Zijn werken bevinden zich in musea in Victoria en Albert in de hoofdstad van Groot-Brittannië.
De uitreiking van het project van de Olympische Spelen-awards vond plaats in de zomer van 2011. Deze keer moest het de grootste medailles in de geschiedenis van de competitie opleveren: 85 millimeter in diameter en 7 millimeter dik, wat samenhangt met het jubileum van de dertigste Olympiade. Naast veranderingen in de grootte van medailles kreeg het ontwerp ook nieuwe kenmerken. Aan de ene kant van de munt ziet men de majestueuze Griekse godin van de overwinning Nick, die Parthenon verlaat en alsof hij op weg is naar de hoofdstad van het mistige Albion om de Olympische Spelen bij te wonen. De achterkant van de medaille wordt gepresenteerd in de vorm van het belangrijkste embleem van de wedstrijd, op de achtergrond van kruisende lijnen. Ineengestrengelde stralen betekenen cohesie en energie van atleten, en de rivier de Theems - symboliseert traditioneel de stad Londen.
Londen is vereerd om de Olympische Spelen voor de derde keer te organiseren. En dit jaar besloten Engelse ontwerpers om de medailles uniek te maken, niet zoals de prijzen van eerdere games. Ze hebben het echt gedaan. Maar toch heeft het uiterlijk van de medaille niet echt invloed op de waarde van de prijs die een atleet wenst. Medailles van elke Olympiade zijn unieke en onvergelijkbare trofeeën, ongeacht hun ontwerp.
De Britten benaderden het proces van het creëren van de Olympische medailles van 2012 met grote verantwoordelijkheid en gebruikten hun volledige creatieve potentieel zodat ze echt trots konden zijn op hun creatie.
